Sommigen doen het om te onthaasten. Als sabbatical, overgangsritueel, uit spiritueel of religieus oogpunt. Ze hebben allemaal dezelfde eindbestemming: Santiago de Compostela in Noordwest-Spanje.
Nijmegen is ook een halte op deze eeuwenoude St. Jacobsroute. In de St. Jacobskapel in de Benedenstad krijgen de pelgrims een stempel en de zegen mee. Die kunnen ze wel gebruiken met nog duizenden kilometers te gaan!
De St. Jacobstoren in het Kronenburgerpark is een oriëntatiepunt op de pelgrimsroute. Dat was het in ieder geval in de tijd dat er nog geen hoogbouw in het zicht stond. Na de St. Jacobskapel gaat de route door, via het St. Jacobspoortje, de St. Jacobslaan, de St. Jacobsweg en zo voort.
Deze zomer kwam ik in Zuidwest-Frankrijk weer veel pelgrims tegen. Hoe dichter bij het eindpunt, hoe groter de concentratie. Ik herken ze altijd aan de Jacobsschelp aan hun rugzak. Dat is het symbool voor de route. Je kent ‘m ook als Shell-logo of als coquilles Saint Jacques voor de foodies. De Jacobsschelp verwijst weer naar Jezus’ rechterhand Jacobus. Die kwam uit zee of zoiets. Vandaar die schelp… Ik beken dat ik slecht heb opgelet vroeger bij catechese… Als je het precies wilt weten, Rob weet hier meer van. Hij is één van de vrijwilligers bij de stichting Vrienden van de St. Jacobskapel. Deze stichting staat in het teken van de pelgrimstocht, beheert de St. Jacobskapel en weet álles.
Sinds de middeleeuwen vertrekken mensen vanuit de St. Jacobskapel naar Santiago de Compostela. Ook nu nog. Wil je eens wat verder komen dan de Vierdaagse? Op de fiets mag je de route trouwens ook doen. Voor pelgrims met haast. Mijn zegen heb je!
Column in Weekkrant De Brug van 16 september 2015